5 basisprincipes van Trager-approach
Gewicht ervaren: spieren die veel spanning vasthouden voelen “licht” of stokachtig aan. Weefsel dat een vorm van oververmoeidheid heeft voelt loodzwaar en onbewegelijk aan. Voor veel mensen is de toestand waarin ze leven gewoon geworden en kan er dus geen verandering optreden. Het lichaam is vergeten wat de moeiteloze manier van Zijn was. Door een arm, been, voet, knie, zo te “wegen” dat je contact maakt met het gewicht (bijvoorbeeld met de vraag wat is het gewicht?) ontstaat er een weefselrespons in richting van wat prettiger is. Als de practitioner werkt maakt deze altijd contact met het eigen gewicht vanuit de voeten, een geaarde houding.
Sculpting of Voelen van de Vorm: door met de handen een schouder te omvatten, met de tastzin de vorm en structuur te ontdekken, waar te nemen wat er onder je handen is, maak je contact zonder oordeel of passie. “Met verwondering voelend opgemerkt worden” herkend het lichaam als liefdevol en troostrijk, behoedzaam en veilig. Het weefsel wordt uitgenodigd zacht te worden (de meeste mensen hebben te veel spanning en laten te weinig los, maar dat kan ook anders zijn) waardoor het gewicht veranderd en er grotere lijnen aan verbinding kunnen ontstaan met slack-out. Ervaren Tragerhanden voelen niet alleen de vorm van buiten maar ook de diepere lagen naar binnen.
Slack-out of Verbinden: de enkele delen van ons lichaam horen eigenlijk bij elkaar, werken met elkaar samen, maar door blokkades is dat vaak niet het geval. Door de met gewicht verkregen ledemaat een beetje verlenging te geven ontstaat er verbinding. Bijvoorbeeld vanuit de bovenarm via de schouder naar de ribbenkas. Al voelend merk je hoeveel ruimte het lichaam kan geven en hoeveel verbinding er kan ontstaan. Met Trager kun je stretch geven waarbij het lichaam zelf lengte geeft in plaats van dat het afgedwongen wordt door aan de spieren te “trekken.” De practitioner doet dit door het gewicht van het eigen lichaam te gebruiken, vanuit de voeten.
Schommelbeweging: hoe kan het lichaam bewegen, dansen, schommelen, en vanuit de verbinding van één deel en boodschap sturen naar de rest? Wat is het ritme en de grootte van de beweging? Hoe bijzonder om vanuit een schouder het gehele bekken mee te zien doen, de ruggengraat in een kleine beweging te zien komen! Zo werk je met Trager-approach altijd met het gehele lichaam, waar je ook aanraakt, weegt, en verbindingen zoekt. De practisioner danst vanuit het eigen lichaam en voeten en neemt zo iemand mee in de beweging, opmerkend wat het juiste ritme is voor de ander. Schommel als oerbeweging geeft veiligheid en stelt ons fight en flight zenuwstel gerust waardoor er meer gemak ontstaat en ruimte voor verandering.
Recall of Herinneren: Vooraf aan een sessie maak je bewust contact met hoe je lichaam is en wat je graag zou willen. Door de sessie heen wordt je uitgenodigd te voelen hoe het is als een lichaamsdeel is aangeraakt, geschommeld of verlengd. Bijvoorbeeld bij een arm die nog niet is aangeraakt. Dat is een educatief aspect van Trager-appraoch zodat je lichaam leert te onthouden wat prettiger is. Aan het einde van een sessie sta je daarom nog even stil bij hoe je Nu bent, wat waardevol is voor je. Kun je er een beeld, woord, beweging of wat er ook in je opkomt bij vinden? Dat helpt je te herinneren. Ga je thuis terug naar je beeld, woord of beweging, de ”reacall” die je hebt meegenomen, dan kan je lichaam op weefselniveau weer veranderen in de richting van wat je aan het einde van de sessie voelde.
De Practitioner gebruikt altijd herinnering en voorbereiding om zo een zo open en harmonieus mogelijke lichaamsstructuur te hebben waardoor de cliënt meegnomen kan worden.